Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Xαρτοκουτοκατασκευές! ή αλλιώς "όταν τα παιδιά έχουν κέφια"...

Σήμερα το πρωί χτύπησε το κουδούνι...
Άνοιξα και ξαφνιάστηκα ευχάριστα από το τραγούδι 
και τα χαρούμενα πρόσωπα!!!
Ήταν τα ανήψια μου με την αδελφή μου.
:-)
Είχαν φτιάξει κάτι...

Μια πολιτεία από χαρτόκουτα!!!

Καταλαβαίνετε ζημιά που έπαθα...
Αυτό δε μπορούσε να περάσει έτσι... 
Ανεβήκαμε όλοι μαζί με τον κατάλληλο εξοπλισμό
και ....! 

Συμπέρασμα 1ο:
Η φαντασία των παιδιών 
και η δημιουργικότητά τους είναι ανεξάντλητη...

Συμπέρασμα 2ο:
Όταν τα παιδιά έχουν να ασχοληθούν με κάτι ενδιαφέρον
ξεχνάνε τηλεοράσεις, βιντεοπαιχνίδια, i-pad, psp, 
nitendo και όλα τα αντίστοιχα...
Ένας μαθητής μου όταν του είπα πως καλό θα ήταν να παίζει λιγότερο 
με αυτά τις καθημερινές, μου είπε 
(άκουσον άκουσον! τι είπε το παιδί και σε ποιον!) 
ότι βαριέται γιατί δεν ξέρει τι να κάνει!!!

Συμπέρασμα 3ο:
Δε χρειάζονται τρομερά υλικά 
για μια όμορφη κατασκευή.

 
  

 

Έφτιαξαν και έλατο.






 Έπειτα απ' αυτό τα παιδιά (Γρηγόρης, Στράτος, Θοδωρής) 
μου είπαν πως έφτιαχναν στο υπόγειο ένα τανκ.
Ξεκινήσαν με κάτι μικρό...


Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά!!! :-)


Μετά από αυτό περάσαμε σε κάτι λίγο μεγαλύτερο...



Αποφασίσαμε πως έπρεπε να έχει κι έναν καταπέλτη!



Μετά από ώριμη σκέψη, αποφασίσαμε πως κάπως έπρεπε να τσουλάει.


Βρήκαμε τη λύση και το καταχαρήκαμε!



Τρέξαμε να το δείξουμε στον παππού και τη γιαγιά!


Περιμέναμε... περιμέναμε... 
αλλά είχαν κοιμηθεί...




Για τον καταπέλτη πήραμε την ιδέα από την παρακάτω σελιδούλα



Υ.Γ. Φλωρίτσα μου, μου θυμίζεις τη μαμά μας 
που δε νοιαζόταν ποτέ για τη βαβούρα που της δημιουργούσα 
με τις κατασκευές μου στο σαλόνι... 
Να ξέρεις πως ακόμα της είμαι ευγνώμων 
που δε μου στέρησε ποτέ αυτές τις δημιουργικές στιγμές...

memories---wall-art

1 σχόλιο:

  1. Είναι μικρή η ζωή
    κι η γλύκα της είναι σε στιγμές...
    Σαν αυτές που περιέγραψες.
    Μαζεύω τέτοιες στιγμούλες
    τις κάνω κομπολόι
    να έχω να θυμάμαι
    σε ώρες δύσκολες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή